Yes, eindelijk een betere vergoeding voor online prestaties!

HOERA! Het Belgisch parlement (Kamer van Volksvertegenwoordigers) heeft gisteren het wetsontwerp goedgekeurd dat ondermeer journalisten, acteurs en artiesten (componisten en muzikanten) een betere vergoeding voor hun online uitgebrachte werken én prestaties garandeert. België gaat daarin verder dan de andere EU landen : ALLE online platformen, inclusief de aan de wettekst toegevoegde streaming diensten, zullen zich naar de wet moeten schikken, dus niet enkel YouTube en Facebook (= platformen) maar bijvoorbeeld ook Netflix, Spotify, Disney+ en Deezer (= streaming). Samen met Sabam, Playright en De Acteursgilde hebben we er vanuit De Muziekgilde mee voor gezorgd dat wij als muzikanten en componisten, dus ook als sessiemuzikanten bijvoorbeeld een niet overdraagbare vergoeding zullen kunnen ontvangen voor het online gebruik van de opnames waaraan we hebben meegewerkt, indien je tenminste lid bent van een beheersvennootschap (Playright, Sabam) en een juiste aangifte hebt gedaan van jullie muziekjes én gespeelde instrument opnames die door velen online worden beluisterd en bekeken. We hebben met de goedkeuring van deze wet dus een heuse HIT gescoord, ondanks de vals gezongen foute remix vanwege ondermeer de N-VA en het Vlaams Belang, die door ondermeer door protesterende Belgische muziekproducenten en hun belangenorganisaties hevig werden gelobbyd om het wetsontwerp te ontkrachten. Maar samen met ondermeer Playright hebben we als De Muziekgilde afgelopen jaren mee aan een erg sterk refrein geschreven dat gisteren door 91 op een totaal van 132 parlementariërs uit volle borst is mee gezongen. Tussen die meerderheid van zowat 70% "ja" stemmers zaten zelfs leden uit de oppositie. We zijn ook hen enorm dankbaar voor hun scherp zicht op onze zaak en dito steun. De 16 "tegen" stemmers en 25 onthoudingen argumenteerden samen met de niet erg meewerkende muziekproducenten ondermeer dat "de muzieksector" niet zou geraadpleegd zijn over de nu goedgekeurde uitbreiding van het wetsontwerp tot de streaming-platformen (Deezer, Spotify). Dat is echter flagrant onjuist : er werd reeds een aantal jaren, ook ver voor Covid, in de Raad voor de Intellectuele Eigendom over gepalaverd. In die Raad, die de voor auteursrechten en naburige rechten bevoegde Minister van Economische Zaken adviseert, zijn immers ook de protesterende platenproducenten vertegenwoordigd. Maar omdat de meningen binnen de Raad erg uiteenlopend waren en er geen compromis uit de bus is kunnen komen, moest de politiek in hoofde van de bevoegde Ministers dus zelf het heft in handen nemen. En de bevoegde ministriële kabinetten hebben daarin ondermeer De Muziekgilde gekend : we hebben tijdens de lockdowns ondermeer samen met onze vrienden van De Acteursgilde en Playright intens online gezoomd/vergaderd en geargumenteerd. Dat de platenlabels de uitkomst van de wet nu niet lusten is best mogelijk, maar beweren dat er geen pogingen tot overeenkomst zijn geweest met hun eigen vereniging van platenproducenten is "blabla". We zijn de politiek dan ook dankbaar dat ze ook evenredig naar ons hebben geluisterd en onze sterke argumentatie ter harte hebben genomen. Jullie, de bij ons aangesloten muzikanten en artiesten, zijn door de wet nu mee als grootste investeerders in het creëren van online beluisterbare muziek erkend. Los van de fortuinlijke “getekenden” met een heus artiestencontract is er immers een grote meerderheid van ons die autonoom en met eigen middelen de digitale online markt op gaan. We componeren en nemen op in onze eigen home studio, de zelf producerende artiesten onder ons boeken zelf sessiemuzikanten of huren op eigen kosten een mixing of mastering engineer in, we bekostigen ook dikwijls zelf een eventuele videoclip. Het succes van online release diensten als een Distrokid bijvoorbeeld en de wildgroei aan nieuwe, door jullie zélf opgerichte plantenlabeltjes bewijzen dit. Samen met de serieus afgenomen (risico)bereidheid bij de platenfirma’s om zoals in de florerende jaren '90 en Nillies in een volwaardig artiestencontract te investeren, worden artiesten niet enkel tot zelf-investeren gedwongen om online te kunnen releasen, maar moeten we ook zelf investeren in gespecialiseerde promodiensten die onze nieuwe single hopelijk tot op het bureau van radio playlist curatoren en live concert boekingskantoren brengt. De habbekrats bedragen uit Spotify streams of moneytized YouTube clips zijn vandaag slechts een aalmoes voor de aanlevering van de voor die diensten erg waardevolle content waaruit ze hun aanzienlijke abonnements- en advertentie inkomsten kunnen genereren. De eerlijker vergoeding die de exploitanten van internetdiensten (Facebook, TikTok, Instagram, YouTube, Spotify, Deezer enz.) dankzij de goedgekeurde wet in de toekomst via ondermeer Sabam en Playright aan de artiesten en muzikanten zullen moeten uitbetalen wordt dus voor velen onder ons een welkome nieuwe inkomstenbron of toch minstens een grote hulp om break even te draaien. Trouwens, ook de muziekproducenten zullen via hun beheersvennootschappen extra inkomsten uit dat publiekelijk afspelen van de door hen geëxploiteerde muzikale content van de platforms en streaming diensten kunnen ontvangen. Maar als het over de persoonlijke online rechten van hun artiesten zélf gaat, dan worden volgens hen de door de nieuwe wet opgelegde vergoedingsrechten echter plots "een uiterst bureaucratische procedure die de sector veel geld kost”? Tegen die non-argumentatie zijn we samen met onze collega's van De Acteursgilde en ook Playright gedreven in de tegenaanval gegaan. Zal de lokale Belgische muziekscene door deze nieuwe wet voor een eerlijker vergoeding echt in elkaar storten, zoals de platenproducenten beweren? Dat is alvast niet gebeurd in Spanje, waar een gelijkaardige regeling via collectief beheer reeds jaar en dag bestaat en waar de lokale muziekindustrie ondertussen als nooit tevoren floreert. Netflix heeft er zelfs nog niet zo gek lang geleden een heel eerste eigen Europees opnamedorp neergezet, nabij Madrid. Tiens tiens... Het protest vanwege de producenten, daarin aan Vlaamse kant gesteund door N-VA en Vlaams Belang, loopt nog meer vast wanneer we met een scherpe blik naar het door hen zo graag omschreven "bedreigde ecosysteem" kijken : afgelopen jaren vloeiden wereldwijd miljarden streaming inkomsten nu net vooral richting diezelfde muziekproducenten, getuige de gepubliceerde jaarverslagen van ondermeer de groteren onder hen. Zo ving Lucian Grainge, CEO van Universal Music Group, over de winsten van 2021 een cash bonus van zo maar eventjes een dikke 200 miljoen dollar, terwijl wij als optredende muzikanten gedurende dik anderhalf jaar vooral verplicht thuis zaten. Spotify van zijn kant ging nog maar enkele weken geleden voor de komende vier jaar een sponsordeal aan met FC Barcelona, voor een totaalwaarde van maar liefst 280 miljoen euro. Zal dat door de goedgekeurde wet eerlijker stukje naar de zelf investerende artiest terugvloeiende online omzet, écht zo nefast zijn voor de muziekindustrie en die in elkaar doen storten? Zal een FC Barcelona truitje zonder Spotify logo verder moeten? We zijn daar erg benieuwd naar. Kortom, we zijn érg blij met deze nieuwe goedgekeurde wet. Maar... het beoogde succes is nog niet helemaal 'binnen'. Nu is het meer dan ooit van belang dat de beheersvennootschappen, daarin gesteund door jullie vertrouwen in De Muziekgilde, met een sterk mandaat over de tarieven met de platforms en streaming diensten gaan onderhandelen. Nu het principe van een eerlijke vergoeding voor alle online content in "onze" nieuwe Belgische wet gebetonneerd is, is het alle hens aan dek om met goeie aannemers een veilig gebouw neer te zetten waarin iedereen, zowel schrijvende, musicerende alsook acterende Belgische talenten, zich eerlijk behandeld voelen en dito vergoed worden. We danken jullie dan ook voor de inspirerende werkingssteun, beste leden. En indien je nog geen lid bent, dan zou dat nu wel eens een heel goeie belegging in die betere toekomstige online vergoeding kunnen zijn! (bovenstaand standpunt van De Muziekgilde citeert ook uit de pen van Christian Martin & Christophe Van Vaerenbergh (Playright) & ons aller Luc Gullinck en Tom Kestens)